MÜZE
Karagöz ile Hacivat oynatıyordu
Müzede üşüyen bir adam.
Adamın tam karşısında duruyordu senin gözlerin.
Herkes hak ettiği kadar ısınır diyordu içinden
Yanındaki çirkin komşun.
Birden senin sesin duyuldu,
Karagöz ile Hacivat oynatan adama:
Çocuklarıma annelik ediyorum, diyordu.
Kubbeliydi müzenin tavanı,
Yankılandı.
Zihinlerde sadece senin sesin kaldı.
"Çalışmıyorum,
Çocuklarıma annelik ediyorum.
Bu da benim işim." diyordu.
2020
Kayıt Tarihi : 29.4.2020 10:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
