Muzdarip Sevda Şiiri - Nilüfer Albayrak

Şimdi öyle bir yerdeyim ki,
İzinin kaybolduğu yerde…
Kokuna başka sokaklar değmiş,
Hasretine bulutlar çökmüş.

Acının has hali bu olsa
Olsa olsa yalın hali belki de.
Sana yazdığım onca, ama gönderemediğim mektuplar.
Satır başlarında gözyaşlarım.
Noktasında sitemlerim.

Özlüyorum işte, özlüyorum.
Hiçlik deryasında kaybolarak…
Sen diye başlayan cümlelerimi yaktım,
Her yaktığımda ciğerim dağlandı.
Oysa mıh gibi yüreğimde saplıydın.

Şimdi bana muzdarip bir sevda düştü,
Ne yolum belli ne de ışığım.
Gecenin kaçı olmuş, kaçı sabah,
Hangi haller benim mevsimim.

Akıl deryasında düşlerim
Hayallerimi yıkıyor.
Senin aşkın beni
İçten içe yok ediyor.

Of… Aklım almıyor.
İçerimde bir cereyan ve gözyaşlarım ıslak,
Çarpıldım çarpılacağım,
Ve senin asfalyaların çoktan atmış.
Kimin umurunda…
Yüreğim…
Görme bu halimi…
Tanımazsın artık beni…
Beni bıraktığın gibi değilim…
Adım olmuş divane,
Bu muzdarip sevda da…
Bu muzdarip sevda da…