Muzdarip Gülnare Şiiri - Ahmet Öztek

Muzdarip :Sıkıntılı. Iztırab çeken. Hasta. Bir tarafı sızlayan. Ağrıyan. Ağlayan. Gülnar :Nar çiçeği Nefis :can, maddî arzuların kaynağı olup sınır tanımayan bir duygu. Devran :Dünya, felek. Zaman. Talih, yazgı. Rahman :Bütün yaratıklara rızıklarını veren, her an bütün mahlukat hakkında hayır ve rahmet irade buyuran, bütün mahlukatına sayısız nimetler veren. Nizam ve adâlet sâhibi Arş : ilâhî kudret ve saltanatın tecelli yeri. Hamd u sena : Cenab-ı Hakk'a hamd ve O'nu isimleriyle methetmek. Haslet : Huy. Ahlâk. Yaradılıştan olan tabiat. Tabi : Birinin arkası sıra giden, ona uyan. Boyun eğen. İtaat eden. Şeiâr :Âdetler, İslâm işaretleri. İslâmlara ait kaideler. Allah'ı anmak, hamdetmek, ezan okumak, İslâmî kıyafet gibi. Bunlara Şeair-i İslâmiye denir. Bütün Müslümanlarla alâkalı meseleler ve alâmetler, umumun hissedar olduğu işlerdir. Sünnet-i Seniyyenin içinde en mühimi, İslâmiyet alâmetleri olan ve şeaire de karşılık gelen sünnetlerdir. Birisinin yapmasıyla cemiyetin tamamının istifade ettiği gibi, onun terkiyle de bütün cemaat mesul olur. Umumun rızası olmazsa; onlara ilişmek, umumun hukukuna tecavüzdür. O şeairin en cüzîsi sünnet kabilinden bir meselesi en büyük bir mesele hükmünde nazar-ı ehemmiyettedir. Doğrudan doğruya umum âlem-i İslâm’a taalluk ettiği gibi, Asr-ı Saâdetten şimdiye kadar bütün İslam'ın bağlandığı o nurani zincirleri koparmaya, tahrip ve tahrif etmeğe çalışanlar ve yardım edenler düşünsünler ki, ne kadar dehşetli bir hataya düşüyorlar. Ve zerre miktar şuurları varsa, titresinler Ravza : Sulu yer, bahçe, bostan, çimenlik yer. Ravza-i mütahhara: Fahr-i Kâinat Efendimizin Kabr-i Şerifiyle Minberin arasındaki saha. Sünnet : Kanun, yol, âdet. Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm'ın sözü, emri, hal ve takriri. Müslümanların dinlemesinde maddî ve manevî pek çok fazilet bulunan, tatbikinde mühim sevablar, terkinde mühim zararlar bulunan İslâmî emirler. Ahkâm :Hükümler.Kanunlar.Nizamlar. Dava : Takib edilen fikir, iddia. Cenab-ı Hak'tan hayır ve rahmet dilemek. Meşk : Kırba. Tulumdan yapılmış su kabı. Hicran : Uzaklaşma. Ayrılık. Ayrılıktan gelen keder, sızı, acı. Dostluğu ve ülfeti kesmek. Şevk : Çok istek, şiddetli arzu Sahra : Kır, ova, çöl. Yazı. Keramet :Allah (C.C.) indinde makbul bir veli zatların lütf-u İlâhî ile gösterdiği büyük mârifet. İntizar : Gözlemek. Ümit ederek beklemek. Adamak, nezretmek. Mahlûk :Yaratılmış. Yoktan var edilmiş olan. Feraset :Anlayışlılık, çabuk seziş. Ulema :Âlimler. Osmanlı devrinde yüksek ilim ve fıkıh âlimleri. İlmiye mensubları. Destur :İzin, müsaade. Şerlilerden kurtulmak için söylenen söz. Allah'ın inayeti. Mukaddes :Takdis edilmiş olan. Temiz ve pâk. Her çeşit noksan, ayıp ve kusurlardan uzak olan. İhanet :Alçak ve hakir sanıp itibar etmemek, kıymet vermemek. Hainlik. Haksızlık. Kötülük. Gülistan : Gül bahçesi Ruh : Can, nefes, canlılık. Öz, hülâsa, en mühim nokta. Beyhude : Boşuna. Boş yere. Faydasız. Bergüzar : Hatırlatmak için armağan, hediye vermek. Zar : İnleyen, sesle ağlayan Mizan :Terazi, ölçü, tartı. Akıl, idrak, muhakeme. Mahşerde herkesin amellerini tartmağa mahsus bir adalet ölçüsü Ecir : Bir iş, bir hizmet mukabilinde verilen şey. Ahrete ait mükâfat, hayır ceza. Ücret, mukabil, karşılık. Sevab. Bi-çare : Çaresiz. Zavallı. Şaşkın. Aşk odu : Aşk Ateşi, aşk narı. Yâre : Yara Hilal : Yeni ay şekli. İslami sembol Uzlet :Yalnızlık.İnsanlardan ayrılarak bir tarafa çekilip yalnız kalmak. Benlik : Kişilik