Sessiz diyarlarda, mezarlar garip.
Dağların başında, taşlar muzdarip.
Yolların tozunda, yolcular garip.
Gözlerden dökülen, yaşlar muzdarip.
*
Yalın ayak meczup, ayaklar garip.
Dere tepe ağlar koyaklar garip.
İmansız doğanlar, cennet yolunda
İki gözü yaşlı, başlar muzdarip.
*
Kurumuş ağaçlar, yapraklar garip.
Vatan çakıl taşı, topraklar garip.
Birlikte gidenler, akşama düşmüş,
Yuvası dağılmış, kuşlar muzdarip.
*
Çürümüş Dünyamız, mevsimler garip,
Yapraklardan önce, çiçekler garip.
Zamansız yağmurlar, kara bulutlar,
Zemheride yanan, kışlar muzdarip.
*
ODABAŞI ağla, halimiz garip.
Doğru sözü bitmiş, dilimiz garip.
Elimi uzatsam, kaçar insanlar,
Gözümün üstünde, kaşlar muzdarip.
26.10.2016/Kepez/Çanakkale
Kayıt Tarihi : 21.12.2017 20:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şuayip Odabaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/21/muzdarip-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!