Bu günü dünlerden ayırıyorum neden mi nedenini bende bilmiyorum
Sessiz yazıyorum şiirleri sabahın mağrurluğu üstümden kalkmadan
Gözlerimi tam açmadan içimi açmak istiyorum sayfalarıma
Saatin kaç olduğunun bir önemi yok benim şiir saatim gelmiş
Tutarsız cümleler kurabilirim gönlüm tok olsa bile karnım aç bu yüzden
Yanlış telaffuz edebilirim cümleleri kan şekeri düşmüş parmaklarımın
Yoksunluk değil içimin boşluğu varlıkların ihya olmayan yalancı yüreklerinden
Serseri kalışlar teferruat istemez görmek için bakmak yeter düzensiz toplumun marifeti
Katıksız yiyorum artık lokmamı ama biraz büyük koparmışım sanki
Nefes alamıyorum nedenlerini sorguluyorum yalan lokmaları geçmiyor genzimden
Yan kaçıyor tıkanıyorum tıpkı şuan yüreğimin kalemi gibi işte
Açılımı yok ya da çok anlatımı eksik tamamlaması zor ne bileyim konuşamıyorum işte
Dilimde sanki mühür var doğuştan rolünü çok güzel oynuyor gözlerim
Yüreğim milyonları düşünürken dilim bir cümle söylemekten aciz
Bazen deliliğe veriyorum bazen ciddi bir tavır sergiliyorum sevdiğime bile öfke duvarım
Dünyaya geldiğine kimler pişmanlık duymadı ki anneniz böyle düşüneceğimizi bilse zaten doğurmazdı…
Suçlu aramak ne kadar kolay değil mi o suçlu bu suçlu o sebep bu neden şu yalan
Neden açıp yanlış ansiklopedine bir bakmıyorsun okumak güç mü geliyor aman boş ver
Nasılsa kolayı var değil mi yükünü sırtından atıp sebebiyetleri başkasının sırtına vurmak
Yüzsüzlük değil de nedir bu korkaklık değil de başka nedir müzakere başlasın artık dilimle yüreğim…
Zennehar Yılmaz
09.03.2012 08:51:43
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.