Benim gönlüm aşktan yana
Herkes gülsün istiyorum
İnsanlar birbirin sevsin
Bülbül ötsün istiyorum
Savaş zulüm uzak olsun
Gurbetten sılaya bir gül gönderdim
Yollar uzak yâre varırmı bilmem
Ben yârimi ölesiye severim
Yâr beni düşünüp severmi bilmem
Yıllar yılı ben sıladan ayrıyım
Bir gönül dilerse berhudar olmak
Tek tebessüm ile şad eder kendin
Bazen yarenlerin yanında olmak
Bakarsın ki olmuş Karun’dan zengin
Adem oğlu özler hep en güzeli
İMRANLI
Bir yanın Kızıldağ bir yan Köse Dağı
Dağlar sana selam durmuş İmranlı
Boşalmış köylerin kurumuş bağın
Gurbet sana mekan olmuş İmranlı
Kaybettim ben düşlerimi
Unuttum hep işlerimi
O yarin gülüşlerini
Görüp de duyan oldumu
Gül tav’ın da bülbül idim
Seni canımdan bilirim
Sensiz kalsam sürünürüm
Ölsem senle dirilirim
Gitme ey sevdiğim gitme
Gidip beni düşkün etme
İbrahim’e emreyledi
Sen bana bir ev yap dedi
Mümine kıble eyledi
Ben kâbeyi görmedimki
Görüp yüzüm sürmedimki
Hak yolundan sapmış nice insanlar
Kurtuluş var sanar kendi yolunda
Gözü toprak görmez göğe bakanlar
Bir avuç toprakla doydu sonunda
Şeytan her kılığa girmiş geziyor
Korku doldu yüreklerden içeri
Öldürecek bu corona bizleri
Kapattık maskeyle bütün yüzleri
Corona bitse de ölüm var gardaş
Dünyanın rengine kanıp gitmişiz
Ne zaman dokunsam kanar yüreğim
Gül üm dersin dikenlerden farkın yok
Bülbül gibi şakıyorum sanarsın
Ne kargadan ne baykuştan farkın yok
Ne seversin ne de sevilirsin sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!