Muzaffer Koban Şiirleri - Şair Muzaffer ...

Öğreniyor insan,
öğrenmek güzel.
Kaçında olursan ol,
kırkında ellisinde.
Çocuk da senin bilmediğini,
kendi bildiğini öğretiyor bazen,

Eyyy.. dağlarından ovalarından
baharı, yazı, kışı, ayazı
eksik olmayan
memleketim.
Mutluluğumuz eksik, fakat
sevgimiz,

Hem burada hem orada
sesim
sesim sesinize
benzer
sevdam sevdanıza
hem burada hem orada

Boğazı gören
hasta olur.
Hasta olan
yasta olur, uzakta.
İstanbul öyle bir İstanbul
işte.

İçim,
nasıl desem
duyunca sesini
coştum.
Ne kadar da
özlemişim seni.

Tutkuların en güzelidir
yaşama tutkusu
en güzeli
Yaşama tutkusunun çocuklarıdır
kara sevda ve diğer sevdalar
ahh.. sevdam benim

Gezersin de
gidersin de
caddede
hemde önümde.
Fıldır fıldır dolaşıyor
elbisen içinde

Sevgiyi bilmeyen kalmamalı,
ve sevmeyi
ve barışı
ve yaşamayı.
Özgür kardeşçe
öğretmeli,

Ben, dağlar aşarım
Önümde kocaman
bir dağ, nedir ki?
Ben denizler aşarım
kudurmuş olsa bile deniz
deniz nedir ki?

Bizim çekeceğimizi kitaplar mı yazmış?
Önceden söylenilmiş mi?
Kim demiş?
Nerden biliyormuş?
Yoksa rüşvet mi vermiş?