Muz kabuğunu soyuşum ve içindekinin tadının verdiği keyif çok öncelerde kalmış, farkına vardım şimdi...
'İliklerime kadar dondum' demek sanırım böyle bir şey...
İliklerime, muz tadışıma kadar bulaşmış sensizlik ve onun kahrolası acısı...
Ne kadar kızsam da bazen kızamadığım da oluyor sensizliğe biliyor musun? Sensizlik olmasa ne yapardım diye düşünüyorum kara kara, beyaz beyaz...
.
(İşte 'Sensizlik' böyle bir şey; bazen hiç durmuyor kalemim, bazen de hiç gitmiyor ellerim kalemime, gitse bile tıkanıp kalıyorum. Ben de...
Senin resmine bakıp hayâllerimize dalıyorum; dertlerim yanıbaşımda, sensizlik resminin bir köşesinde...)
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta