Muvacehe Şiiri - Yaşar Adıyaman

muvacehe
***
asi bir cevabım kendi sorgularımda
ayak üstü bir sohbet esiyor içime
insan olmanın nimetlerini taşıyor ellerim
avuçlarıma bahar damlıyor
doğuyorum yeniden

ölümü infaz eden diriliş
basiretsizlik nizama hüküm,
insan bir daha neşet etmez
kim demiş
Kaideler suçlu kılar beni
yanlış olan doğrulara
isyandır yüküm

giyotine vuracaklar yemyeşil ormanları
nefesim suçlu bulacak ciğerlerimi
oysa ben
kalbimin sesini duydum,
yırtım zirvelerin perdesini
gördüm seni
işittim sesini

mahkemelerin hükümsüz sanık sandalyesindeyim
gözlerim tanık ediyor döleklere
düşlerim düşüyor
çıkmaz sokaklara
bir soluk alabilsem
muvacehe olacağım aynaya

suçlu benim
suçsuz da
arafın diliyim
pencerelerin mavi çerçevesinde
umut sancısına bırakıyorum kendimi
dilimi,
dinimi,
tanrıça dağlarının zirvesinde
aşk yapıyorum
aynamdaki sen ile...

....yaşar adıyaman