Muttasıl Damlalar Şiiri - Fatma Leyla Deniz

Sabah rüzgârı
Elime düş!
Yüzümün minesine
Sabah soluğu ol!

Sarı sıcak kuru
Su yüzünde ateş
Salkım salkım tanelerde parla!

Soğuk taşta karanlık
Uykusuz kışı bekle
Güneşe sarılsın kış

Sonbahar!
Dök bütün sırlarını
Sonsuz ölümler kadar
Solgun papatyaları
İliştir güneşin göğsüne!

Ayrılığı birleştirip biriktiren bulutlar
Şimşeğin parıltısıyla gözleri yakar
Rüzgârın sonsuz yolcusu
Hep solgun yapraklar
En hafifinden üfle rüzgâr
Gözlerimden geçmişe
Bütün gidişler aynı yöne

Teneke sesine sinmiş kırkikindiler
Yağmurlardan daha yağmur
Muttasıl ve eskimeyen
Ne zaman bıkar bu yağmurlar!
Yoksa yağmurların yağmurunu mu bekler