Şahı gedâ eyler bir derde düştüm
Kul oldum kapında yetmez mi daha? !
Aşk imiş; çaresi, ateşte saklı
Kül oldum kapında yetmez mi daha? !
Bizi ölüm diriltecek; can yakan
Azabını tadarak son doğumun
Gideceğiz.. ya kuşlar gibi pür neşe
Yahut yetim çocuklar gibi mahzun...
Yaşıyoruz sandığımız günleri
Kaldır ellerini semaya doğru
Bir duâ et.. bir dilek tut şiirden! .
Zümrüt tepelerde koştur ruhunu
Bir demet gül.. bir çiçek tut şiirden! .
Ulu Tanrım, güzel Rabbim
Bir nadide gül ver bana.
Mest olmaya mestane göz
Kıvrak, latif dil ver bana.
Bir yoksulum yeleğim yok
Yeni mi başında bu sevda yine
Bir selâma, bir çift söze mi kandın? !
Yine mi aldandın, yandın ey gönül,
I
“Vatan Büyük Tehlikede GEL Dendi.”
* *
BİR türküdür Çanakkale BİN destan
Yedi düvel hücum etmiş boğazdan
“Toplan” borusunu çaldı borazan
Bir ilkbahar günü, ikindi vakti
Gökyüzünü kara bulutlar sarsa…
Boşanıverse yağmur sicim sicim
Rüzgâr, kamçısını yüzüme vursa...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!