Dedi ki;
Mutsuzum.
Dedim ki;
Ben de yalnızım
ortak payda mutsuzluğa çıkar
yalnızlığımı yıllara soruyorum, ezelden gelmiş.
Dedi ki; senin tercıhin mi? yoksa toplumun mu?
Dedim ki; bunu bilmeyi ne çok isterdim bir bilsen.
Bu yalnızlıktan kaçma isteği için herkes beni çok sever.
Ben de herkesi.
Ama yalnızım!
Kalabalık bir ailenin dokuzuncu çocuğu olmak yalnızlığın acısını arttırıyor.
Öyle kalacak sanıyorsun paylaşımlar,
sanki çocukluğumda o kaosun güzellikleri içinde büyürken mutlu olacaksın gibi,
tıpkı bu cümledeki devriklik gibi dağınık kalıyorsun...
Toplanması gereken bir hayat olduğunu öğrendiğinde,
artık birilerinin yardımına muhtaç hissediyorsun kendini,
o yüzden yazdığım en en güzel satırlarımdan biri
MASALLARA İNAT BİR VARSIN BİR DAHA OLMALISIN
oluveriyor bir anda.
Gidişler yakışmıyor hayatıma.
Abdurrahman DemircioğluKayıt Tarihi : 23.11.2014 22:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir yabancı sohbeti esnasında cümleler serpişti bir anda...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!