Ekilmiş toprağıma acılar ,
Nasılda filizleniyor ,mutsuzluk,
Veba gibi çoğaldı…
Bak yine arkasına bakmadan kaciyor mutluluk
Mutluluğun beni ilk terk edişi değil bu
Gök yarılsa da , yağmur suları durmadan yağsa belki dindirir icimde tutuşan ateşi
Öfkemi nereye kussam kaç dünya kaldırabilir öfke mii?
Hangi meditasyon rahatlatır beni!
Ya da en güçlü Tanrı derdime çözüm ürete bilir mi !
Topunuzun canı cehenneme dünyaya benzin dökmenin zamanı…
Ateşi kim çaldı ?
Kayıt Tarihi : 6.6.2024 08:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!