Mutsuzlukla tanışıklığım dünyaya gözümü açtığımda popoma yediğim tokatla başladı
Ağlamaktı ilk öğrendiğim
Mutsuzluk girdi koluma başladık yol almaya
Tüm geçtiğim yollarda çok ender ayrıldı yanımdan
Buender anlarda mutluğu bulduğumu sandığım anlar oldu
Belki mutluluktu gerçekten,ama bana yakın olmak istemedi
Bilmem sebep neden
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
