Hep içime oturuyordu mutluluk ama;
artık alışıyordu insan zamanla mutsuzluğun
mutluluğa çelme takmasına.
Bir sorun vardı kendi içimde çabaladığım
açlık gibi,
henüz bana hiç uğramayan aşk gibi,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
