Hep içime oturuyordu mutluluk ama;
artık alışıyordu insan zamanla mutsuzluğun
mutluluğa çelme takmasına.
Bir sorun vardı kendi içimde çabaladığım
açlık gibi,
henüz bana hiç uğramayan aşk gibi,
aradım,taradım çok uğraştım.
ama;
zaman hep beni susturmak için yüreğimin ayaklanmasına
karşı enjekte edilen morfin gibi.
yorulmuştum
kendimi kandırmaktan
tükenmiştim
onun gözlerine bakıp her defasında
yüreğinden aşkı dilenmekten
canım acıyordu.
hani şair derdi ya;
aklım çıkıyor,o çıkmıyor du.
ama faydası yoktu.
zaten aşk her türlü hiç yoktu.
Bir sebebi olmalıydı,
bu sebebi arayıp bulmaya bile halim yoktu
Mutsuzluğun kancasındaydı mutluluğum
umutlanmaya bile fırsat yoktu
ne zaman yeltensem
seni seviyorum kelimesini yüzüne söylemeye
yüzünün yüzüme yüz dönüşü
bana mutsuzluğu çoktan yutturdu.
Özcan GÜDER 28.06.2013
Özcan GüderKayıt Tarihi : 28.6.2013 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendimi kandırmaktan
tükenmiştim
onun gözlerine bakıp her defasında
yüreğinden aşkı dilenmekten
Etkili bir şiir.Kutlarım Özcan Bey,şükranlarımı sunarım.
Değerli dost,
Sizi ve değerli çalışmanızı yürekten kutlarım....Emeğine, yüreğine sağlık....
Başarınızın devamını......kaleminizin tükenmez olmasını diliyorum....Nice başarılara....
Selam saygı sizedir....
hani şair derdi ya;
aklım çıkıyor,o çıkmıyor du.
Çok güzel bir şiir-etkiliydi-güzeldi-kutlarım.
TÜM YORUMLAR (9)