Mutsuzluğumun Resmi Şiiri - Özlem Arslan

Üşüyorum;
Buz tutmuş ellerim,
Kalbim yanmaya hazır ama, ellerimi ısıtacak el yok
Neden diye kaç kere sordumsa cevabı yok..
Yalnızım;
Sonsuz karanlıklar kadar yalnız,
Hüzünlü yalnızlığımın sebebi, sen değilsin anladım,
Yalnızlığımın sebebi benim,
Ben ve sessizliğim ıssız gecede nöbet beklerim..
Yorgunum;
Yüzyıllar kadar yorgun,
Biriktirdiğim anıları bir savursam sonsuzluğa,
Biraz olsun atsam yükümü..
Dargınım;
En çokta sana, böylemiydi yeminler,
Beni gözden çıkarışına, sana,
Sana tutulan yüreğime dargınım.
Affetmiyorum, olmuyor..
Hastayım;
Yüreğim darma duman,
Harabe olmuş, terkedilmiş bir virane kadar..
Öfkeliyim;
Tadını alamadan kaybettiğim yıllara.
Mutsuzluğumu resmetsem, seni çizerdim sadece seni..
Ne kokunu bıraktın yüreğimde, ne silüetini hayalimde..