masum resmimi çiziyor kuşlar
hayata küller savuruyordu kış
rüzgara tutulmuştu bir vapur
intikam alıyor erken saatlerde deniz
bulamadım cevaplarını başıboşluğun
ayaklarım çekmiyor kendi denizimde
neden geri tepiyor sevinçlerim
mutsuz yağmurlara rastlıyorum durmadan
rahat bırakmıyor
hüzünlü resimler
büyümeyen çocukluğum
incitildim dile dökemedim kalbimi
bütün günahım güzel bir rüyaydı
nice baharlar vardı aşkı düşledim
menekşe çiçeğiydi yüzüme gülen
ilk kez dokundum kırık dökük eşyalarıma
bırakmadılar beni
açılmış
okunmuş mektubumu bulamadım
nerede kaybettim
ne yapacağını bilmez
çocuklar gibiyim …
Mustafa kaya / Çengelköy
03.03..2011
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 5.3.2011 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyrum Sayın:Kaya saygıyla...
Şairiniz gerçek anlamda, şairliğin olması gerektiği en güzel yönü yakalamış. Çoğunluk şiir, içsel yanımızı dışa vurumdaki ustalık, gerek doğal olan ve gerekse doğaüstü imgelerle yaşanılan duygusallığı yansıtmak demek, yaşamı başlı başına yeniden özümlemek, yeniden algılamak demektir. Kederler, hüzünler şairlerin olduğu gibi, coşkular, mutluluklar da şairlerindir. Şair tinsel bütünlüğündeki fırtınaları yeteneklice betimleyen paylaşıma sunan kişidir. Kısaca yaşamın tüm yönlerini algılayabilmek. Benim açımdan olgun nitelik taşıyan şiirinizi severek okudum Antoloji listeme aldım ve tam puan vererek sizleri kutluyorum... Talat Semiz.
TÜM YORUMLAR (5)