kendi çaresizliğimeydi öfkem
suskunluğum zehir etti bana her gecemi
öyle azap dolu bir gemiyim ki
atmak istedikçe içimdekileri
gövdeme sığınmış onca his
ve taşıyorum denizlerce bu hiçliği
bir açık kapı kalmıştı geriye senden
bir de yıkık dökük bir hikaye
cehennemin derinine indim sinsice
günahlarımı astım pencerelere
kulaklarımı kesercesine bağırdı
duyamadığım onca hayali
göremediğim kareleri gösterdi bana zaman
bana lütfunu bağışladı
şimdi odama sinmiş birkaç kokudan birisin
duyduğum gürültülerin her birine eşsin
kapıyı kapattım
artık sen de gidebilirsin
Kayıt Tarihi : 8.8.2023 03:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!