Mutsuz son Şiiri - Murat Yılmaz 7

Bizim zaman çiçeği açmış
Derin dehlizli aynaya bakmış,
Görebildiği kadar herkes kocaman görünüyor.
Ürkmüş fukara.
Rüzgar esse son yaktığı kibrit sönecek,
Karanlık ona göre değil,
Biliyor ki kapanıp solacak.

Evin bir köşesi,
Veya bahçenin sır saklayan yeri olsa,
Santim santim
Usul usul sokulurdu belki.
Ölüm ve yaşam çiçeğe acı verir,
Yoksa,
Giyermiydi en güzel fistanını bu karanlıkta.
Açarmıydı cüretkarca bir kibrit alevi boyunca.