Mutsuz Son Şiiri - Özlem Saba

Kapılar açılır ve kapılar kapanır yüzümüze.
Bir kapı sevdaysa, diğer kapı ihanettir.
Heves de geçer bir gün,
Yetmez olur insan insana,
Zaman ilaç mıdır, körük müdür yoksa sevdalara,
Diye düşünür insan.
Hayaller, istekler hep yönünü değiştirir.
Kimse sevdiği o ilk gün gibi kalmaz.

Gideer...
Gideer...
Gider de gider…

Geride kalanları ise yaşanmışlıklar götürür.
Yıpranmış fotoğrafların arsından bakarsın hayallere.
Olmayacağını bile bile dilersin yine de mutlu sonu.
Fakat her hikaye mutlu sonla bitmez,
İnanmazsın masallara da.

Bu yüzden midir ki,
Bütün masalların kırk gün kırk gece düğün merasiminden hemen sonra bitmesi.
Sonrası yoktur o masalların.
Devam etse,
Neler olur kim bilir…
Bittiğinin anlaşıldığı gün, gitmeli bence.
''Yoksa bu hamur daha çok su götürür!''