Mutsuz şiir Şiiri - Sefa Çelik

Benim hiç şiirim olmadı
Bana hiç kimse şiir yazmadı
Gönlünü gönlüme açan olmadı hiç
Süslü cümleler ile ruhumu okşayan
Susamışlığıma bir damla su olanım
Beni dilinde ya da kaleminde misafir edenim hiç olmadı
Göğsüme mısra mısra sıkılan kurşunları saymazsak eğer.

Benim hiç şiirim olmadı
Yüreğinden coşkun ırmaklar gibi aktığım
Ruhumu sarıp sarmalayan
Acılarıma sevinçlerime ortak olan
Merak edip arayanım soranım
Varlığıma şükürdâr yokluğuma isyanım
Ne ana ne bacı ne kardaş
Benim hiç sırdaşım olmadı
Böğrüme sayfalarca saplanan hançerleri saymazsak eğer

Benim hiç şiirim olmadı
Gecelerce uykusuz bıraktığım
Hüzzam şarkılarla odasını inleten
Bir paket sigara ile sabahı zor eden
Kendinden çok beni düşünen
Sabah olur olmaz ilk işi sesimi duymak olan
Beni duymadımı eksik kalan
Benim hiç sevenim olmadı
Suratımda patlayan acı tokatları saymazsak eğer.

Benim hiç şiirim olmadı
Rüyalarında gidip baş ucuna oturduğum
Gecelerine yarenlik ettiğim gündüzlerinde muhabbetine doyduğum
Bir gün olsun iyi misin diye sormayan
Bir günaydın cümlesini demenin cimriliğinde
Üzerime mısra mısra dökülen safraları saymazsak eğer.

Benim hiç şiirim olmadı
Bana atfedilen yüzlerce olduğu halde
Ne öldürdü ne diriltti yazılanlar
Her biri yeni bir yara açtı gönlüme
Benim bir tane şiirim varmış
O da çekip gitmiş işte
Giderken paramparça olduğum
Hatırımda kalan gülüşünü saymazsak eğer...

Sefa ÇELİK