Mutsuz Şair, Mutsuz Şiir Şiiri - Şair Mecit

Gözkapaklarım sonsuzluğun önünde perde,
O perde ki uçları sürünüyor kederde
Karanlık gece, karanlık yıldız, karanlık rüya
Karanlıklar denizinde boğulmuş sanki dünya

Işıksız rüyalar uyuşturmuş beynimi
Öyle derde düştüm ki
Unutturur halimi
Halim harap, susuz yolcuyum umutsuzluk çölünde
Yıllar var, yüzemedim aydınlıklar gölünde
Yorgunum, ab-ı hayat duruyor olsa önümde
Ne almaya halim var
Ne mecalim var içmeye...

Siyah beyaz filme düşmüş göğün yedi renkleri
Güneş olmuş avare, gökte gamsız serseri
Gündüz geceye dönmüş, gece gözlerine
Gece, gözlerin..
Beynimi sardı bu çözümsüz bilmece