Mutsuz Olmak Şiiri - Güldeniz Çoban

Karanlık gecede
Tek başımayım...
Yine yalnızım,
Yine sessiz,
Yine durgun...
Uçsuz bucaksız bir şehirde,
Kimsesiz olmak,
Yalnız kalmak,
Bir umut beklemek
Gelmeyeceğini bile bile...
Yaşamak anlamsız
Herşey boş,
Herşey eski,
Herşey yalan...
Kısacık ömrümde
Mutsuz olmak,
Sıradan biri olmak
Acılara tutunmak...
Sevgiyi arayıp
En ücra köşelerde
Arayıpta bulamamak...
Bir tebessüm edip;
Göklere haykırmak,
Yıldızlarala paylaşmak,
delirmiş gibi,çılgıncasına
Tüm dünyaya
Mutsuzluğumu haykırmak...
Elbet bir gün anlayacak
Değerimi,yaşama sebebimi
Artık çok geç olacak
Nedeni kara toprak! ! !