Mutsuz Kral (kıssa) Şiiri - Mehmet Şahan

MUTSUZ KRAL (kıssa)

Ülkelerin birinde zengin bir kral varmış,
Dile destan zenginlik, dileğince yaşarmış.

Ülke onun olsa ne! Kral çok da mutsuzmuş,
Bu durumdan huzursuz, ayrıca umutsuzmuş.

Ne kadar uğraşsa da asla mutlu olmamış,
Ne parayla ne pulla mutluluğu bulmamış.

Çağırmış huzuruna ülkenin bilgesini,
Yeter ki buluversin mutluluk belgesini.

Bilge gelir huzura daveti hayra yorar,
Kral da mutluluğa; çareyi, em’i sorar.

Bilge, onun derdine çabuk bulur dermanı,
-Saygıdeğer kralım, hemen yazın fermanı.

Ülkenin dört yanına tellallar çıkartılsın,
Mutsuzluk ilelebet, üstünüzden atılsın!

Ferman kısa öz olsun, duyan herkes anlasın;
Gezilsin köşe bucak hiç duymayan kalmasın.

Mutlu biri bulunup gömleği alınmalı,
O gömleğin içinde, ebedi kalınmalı…”

Bunu duyunca kral hemen ferman yazdırır,
Adamları gönderip diyar, diyar gezdirir.

Tüm ülkeyi gezerler ama hepsi de mutsuz,
Aramaktan bezerler çünkü sonuç umutsuz!

Tüm ümitler tükenip saraya dönerlerken,
Ses gelir kulübenin yanından geçerlerken.

Burası çok da eski, farkı yok viraneden,
Mutluluk fışkırıyor sanki bir divaneden!

“Ey Allah’ım çok şükür, bu gün de karnımız tok;
Sağlığım da yerinde, benden de mutlusu yok.”

Bu duayı duyunca oldukça sevinmişler,
Gömleği almak için kulübeye girmişler.

Adam açmış elini hem şükürde, niyazda;
Sırtında gömlek de yok kalsa bile ayazda!

Az ile yetinmeyip fazlasına koşanlar,
Asla mutlu olamaz hadlerini aşanlar.

Pir-î Fâni mutluluk; duada, niyazdadır,
Yaratan’ın takdiri, hakkın olan azdadır.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
06.03.2021 – İSTANBUL