Mutsuz Kız Büyüdü Şiiri - Gülcan Arıkan

Biliyorum beni anlamayacaksınız,
Gözlerime bakmaya korkuyorsunuz…
Oysa bir zamanlar o gözlerde
sadece o gözlerde buluşurdunuz.
İkinizin ortak umuduydum belki de,
Fırtınalardan kaçtığınız her an,
Sakin ve huzurlu bir limandım sizin için
Belki de birbirinize daha uzun sure katlanmak için,
Belki de sırf bunun için beni severdiniz,
Biliyorum,
Beni anlamayacaksınız…
Sözlerimi duymaya korkuyorsunuz,
Kabus dolu gecelerinizde,
Odamın kapısını aralayıp,
Yüzüme,kirpiklerime bakınca mutlu olurdunuz.
Uyuduğumu sanarken siz,
Ben uzaktan sevilmenin tadını çıkarırdım.
Siz beni çocuk sanırdınız ama;
Ben birbirinizi sevmediğinizi bilirdim
Birbirinizden kaçan gözlerinizi,
Birtürlü kavuşturmadığınız ellerinizi,
Hep beraber yemek yemediğimiz
O akşamları ben bilirdim,
Bir de kavgalarınızla bölünen Pazar kahvaltılarını…
Hiç anlam veremediğim,haykırışlarınızı…
Hiç anlam veremediğim aylar süren susmalarınızı bir de…
Çocukluğumun en masum köşesinde saklamıştım;
Siz beni çocuk sanırdınız ama,
En fazla ben inanmıştım aranızdaki uçurumlara…
Merak ederdim hep;
Ben büyüyünce birbirinizi sever miydiniz.
Her ağladığımda başımı okşayıp;
Bir daha olmayacağına inandırırdınız,
Ama sonra tekrar kopardı bağlarınız,
Birbirinizi neden sevmediğnizi anlayabilir miydim
Yeter miydi buna çocuk aklım?
Gitmek istiyorum desem,
Ben büyüdüm!
‘Kavgalarınıza ağlayan,
Aranızdaki uçurumlarda savrulan,
Ikinize de sahip olan
Ve ikinize de hasret kalan,
Birbirinize katlanmanıza tek neden olan;
Cocuk kalmaktan sıkılan kızınız büyüdü’ desem
Artık ben de gitmek istiyorum,
Ortak bir hayat paylaşmak,
Kendi kızımın saçını okşamak…
Ben gidince biliyorum çok üzüleceksiniz,
Yıkılacak çünkü bana yasladığınız sevinç kaleleriniz.
Ben büyüdüm,
Sevdalarım da büyüdü,
Hüzünlerim gibi….
İçimde bambaşka bir his,
Değişik duygular…
Kendi acılarım olsun istiyorum,
Sizden bana yadigar kalmayacak olan;
Biraz da kendi acılarıma ağlamak,
Yanımda olamayacaksınız belki her düştüğümde,
yine de büyümeyen kızınız olarak;
hep öyle kalacağım gözünüzde.
Nolur üzülmeyin,kızmayın.
Acele bir karar gibi gelmesin size,
Güçlüyüm sanıyordum,
Ama gitmekte kalmakta mümkün olmuyor bazen.
Güçlüyüm sanıyordum,
Ama sığdıramıyorum artık acıları hayatıma.
Ah! söz de veremiyorum;
bundan sonra mutlu olacağıma...

Biliyorum beni anlamayacaksınız,
Gözlerime bakmaya korkuyorsunuz.
Bazen gitmek de kalmak da acı.
Ben gidiyorum,
Siz kalıyorsunuz.