Sonbaharın
Son gününde
Sen duruyordun
Önümde
Sarı yapraklar gibi
Sararmış
Ayaz gören güller gibi
Kararmış
Bilmiyordum neydi
Senin adın
Dedim ki bu bir
Mutsuz kadın
O günden beri
Seni aradı gözlerim
Gözlerimin önünde
Gitmiyordu gözlerin
Sen boşlukta
Çalkalanış içinde
Fırtınalar kopuyordu
Benim içimde
Mutsuzluktan mutluluk arayan
Ben deli
Seni gördüğüm
Günden beri
Mutsuz kadın
Gel gir benim gönlüme
Pranga vur
Şu kalan ömrüme
Mutluluk senle
Benim hakkım
Seni gördü, beni bıraktı,
Benim aklım.
Kayıt Tarihi : 19.7.2009 14:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler kaleminize..
TÜM YORUMLAR (6)