Bu sabah bir çocuk gördüm parkta
Mutluydu, haziran sabahları gibiydi gülümsemesi
Uçurtmasını salmıştı mavi gökyüzüne
Kuyruğuna astığı umutlarla.
Yalnız kalma korkusunun çaresizliği
Yoktu gözlerinde
Sevindim, onu öyle görünce
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta