aslında bildiğim bir şey var benim
bakma sen yalnızlığıma
soğuk duruşuna ellerimin
bu buğulu canım ardında tüm insanlar
bana biraz yakın
hep benden çok uzak
günlerce kaybolan
unutan
unutulan dostlar
bir kadehin dibini yudumlarken bazen
hepsi yanımda
ne bu soğuk oda kadar yalnızım
ne de dışarıdaki kar kadar beyaz
onlardan çok uzaktayım
çünkü onlar çok mutlular
benim
güneşin ışık oyunlarında topladığım
mutsuz anlar kadar
bildiğim bir şey var benim
yüzünü dökme şimdi sen de
ısınır nasıl olsa bir gün ellerim
ellerinde...
Kayıt Tarihi : 31.3.2012 05:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!