Şehre yağmur yağıyordu,kaybetmiştim yönümü.Vurgun yemiştim...
Yağmur getirip getirip vuruyordu saçlarının kokusunu yüzüme,bir de bitmeyen yalnızlığımı.Zehirlenmiş bir sokak köpeği,yorgun bir kırlangıç kanadı,kanayan iflah olmaz bir yara...
Adımı çoktan unutmuştum.
Cevapsızdı sorular,suskunduk..
Düştük.En yaralayıcı haliyle kaybettik yaşama dair ne varsa.Gözlerimizde zamanın yorgun çizgileri.
Hiçkimsenin bilmediği sancılardı içimizdeki.
İstanbul'a yağmur yağıyordu...
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta