Gelişinle
serin sular serptin içime
dünyanın bütün çiçeklerini verdin elime
gülümsedi duvarlar eşyalar ve evrenim
gökkuşağının renkleriyle sarıldı yüreğim
sen ve ben
iki yalnız insan
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Güzel ve yoruma gerek bırakmayan bir şiir.
Severek okudum, içim ısındı...
Tam Puan ve ANT. diyorum...
Sevgiyle kalın.
Bu dünya deli
Ayakları karda
Bu çocuk ağlayamaz
Donmuş yanacıkları
Bitirmiş titremelerini
Bizi terkedeceği belli
Bu dünya deli
Gözlerindeki iz yalnızlığından
Çaresizliğinden kanamış dudakları
Kaybolmuş köyü hayallerinden
Bir kış ortasında kalmış çocukluğu
Çalıp oynayacak birazdan çengiler
Bu dünya deli
İki eli yakasında sevdiklerinin
Karlı yollarda düşürmüş bedenini
Unutmuş tandır ekmeğin kokusunu
İtip durmuşlar on iki yılını
Bir ileri bir geri
Bu dünya deli
Bu dünya deli
Acil'in kapısında mahşer
Çığlıklar sessiz
Bir ömür tükeniyor kısa mı kısa
Umut mosmor hokka dudaklarında
Hiç yoktan ölecek yetişin dostlar
Bu dünya deli
Nafi Çelik
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta