Ve gece ilerlerken usul usul , ben bir çorbacıda seni yudumladım sıcacık. Olmasan da yanımda, hayalinle oturup, koyu muhabbete tutulduk. Aldım avuçlarıma avuçlarını, gözlerinin derinliklerinde kayboldum. Ve aktın yüreğime ılık ılık. Şimdi sen belki , çocukça bulacaksın beni, belki de muzipce güleceksin. Kim bilir belkide hadsiz diyeceksin. Bense, adını andığımda ve düşündüğümde seni, pişmansızlığın zirvesine tırmanıyorum. Adını koymasamda bu tarifsiz lezzetin, mutluyum işte ...
İsa EfeKayıt Tarihi : 24.3.2020 19:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/24/mutluyum-iste-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!