Mutluyum...Diyemem! Şiiri - Yavuz Selim ...

Mutluyum diyemem
Umutsuzluğum
Terkedilmişliğm
Unutulmuşluğum
Yalnızlığım
Sevgisizliğimin içinde

Yine gün bitti
Güneş battı
Örttü üstüme gece
Yalnızlık yorganını

Terkedilmişlik unutulmuşluk
Yakar bağrımı
Hasret kor ateşini değdirir elime

Sevim çok uzaklarda kalmış
Sönmüş alevi
Gri kül rengi

Hfakanlar basmakta
Karabasanlar çökmekte
Mutsuzluğumun üstüne
Ruh dünyam olmuş
Yedi kule zindanı
Girmek var,çıkmak na mümkün

Azda olsa kalmış umudum
İğne deliğinden geçen
Işık hüzmesi
Mutsuzluğumun üstüne düşer
Az bir mutluluk için,buda yeter