Ey sevgili!
Hayatımda olduğun için dünyanın en mutlu insanı olduğumu söylemek isterdim hep.
Ancak seninle mutluluğu değil, en büyük acıları yaşadım demek zorundayım.
Çünkü sen benim mutluluğum değil, cehennemim ve kabusum olmaktan hiç vazgeçmedin.
Her şeye rağmen bende senden ne yaptıysam vazgeçemedim.
Kayıt Tarihi : 24.10.2013 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!