Bahar rüzgarlarının okşadığı otlar kadar ferah,
Yağmurlarda yıkanan yapraklar kadar temiz,
Uzun ve soğuk bir kıştan sonra,
İlk defa gökyüzünü gören bitkiler kadar mutluyum.
Öyle bir kış ki toprak
Unutmuş güneşi.
Sesini unuttuğum gibi.
Maviyi unutmuş gökyüzü,
Bende unuttum gözlerini.
Unutulacaklar listemdeki her seni unuttum.
Ben içimde sen ile yaşarken,
Sen yokluğunu da alıp gittiğinden beri,
Ben yokluğunu dahi unuttum.
Caner Gümüş
Kayıt Tarihi : 15.11.2020 03:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!