Mutluyum Şiiri - Navruz Kaplan

Mutluyum bu gün kızımla gülecem
Kendimde deyilim misafir misafir
Gözüne baktıkca söylüyor her şey
Dokunmayın bana mutluyum artık

Mutluluk bal şeker baklava deyil
Bakınca gözüne anlarım o gün
Melekler gibidir uçacak sanki
Dokunmayın bana mutluyum artık

Büyüdü bir kaçı bu halen küçük
Çok istedim ben bakınca küçüldü
Sevgisi toplandı taşımak güçtü
Dokunmayın bana mutluyum artık

Ağladım yılarca burda sürgünüm
Hasiret yaşadım çocuklarım yok
İçimde dolaştırdım çıkması zordur
Dokunmayın bana mutluyum artık

Zararı çok verdi ben o deyilim
Ağlatı burada sormadı neden
Ben ödedim peşin sevgi toplarken
Dokunmayın bana mutluyum artık

Sıraya koyuldu sevgiler bende
Bunun yeri bende başka türlüdü
Tutsak ben etmişim bana ayıtır
Navruzun yaşaması bu kıza bağlı

Herkes için belki biraz ağlarım
Bu kız beni alıdı sardı kendine
Giderse ben burda nasıl ederim
Gitmez ki bu kızın kanımız aynen