Nerdeydin, nasıl gizlendin böyle gözlerden şimdiye kadar
İlle de bu gün mü çıkman gerekirdi gün yüzüne
Lahuti bir geceye yükleyip bütün enerjini
Ağarıncaya kadar sabah ve doğuncaya kadar güneş
Yakıncaya kadar ne varsa içimde hepsini durmadan
Aklımı başımdan alıncaya kadar yürüdün…
Refakat etmekten yoruldum da sana
İnsafından medet bekledi ruhum
Fakat şikâyet değil bu;
Yoruldum ama çok mutluyum…
10 Ağu. 04
Arif ArslanKayıt Tarihi : 9.1.2005 04:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/09/mutluyum-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!