Mutluyduk!
Pembe iken yüzlerimiz ve utanmaktan bile utanırken her birimiz.
Önemsiz sebeplerden maliyetsiz gülüşler imal ederdik adetlerce.
Küçücük kalplerimiz gökyüzünün bütün sokaklarını ezbere bilirdi beyaz bir güvercin gibi.
Evet çocuktuk,masumduk doğrusu...
Siyah beyaz filmlere karıştırırdık istikbal hayallerimizi.
Güneşi seyrederdik dilediğimiz zaman ve dilediğimiz her yerden.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta