Mutluyduk!
Pembe iken yüzlerimiz ve utanmaktan bile utanırken her birimiz.
Önemsiz sebeplerden maliyetsiz gülüşler imal ederdik adetlerce.
Küçücük kalplerimiz gökyüzünün bütün sokaklarını ezbere bilirdi beyaz bir güvercin gibi.
Evet çocuktuk,masumduk doğrusu...
Siyah beyaz filmlere karıştırırdık istikbal hayallerimizi.
Güneşi seyrederdik dilediğimiz zaman ve dilediğimiz her yerden.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta