Öyle kaybettim ki seni
Avuçta durmayan su gibi
Yavaş yavaş,baka baka
Süzülen her damlada...
Not düşmüşsün düğün kartına
Beni koyup da canlı canlı mezara...
Mutlu olacağız demişsin herkesin huzurunda
Gelmeye çalışacağım kalbim dayanırsa.
Farz et, ya gelebilsem
Kaç sefer öleceğim?
Seni damatla yan yana görürken...
Bir an olsun üzgün bakarken...
Ya gözlerinden bir damla yaş aksa
O da pişman olur neden aktım diye?
Hangi acı böyle sızlatabilir?
Hangi ilaç?
Yüreğimde kanayan yarayı kesebilir?
Kalabalıkta gözlerin beni arayacak mı?
Dans ederken beni hatırlayacak mısın?
Yoksa yaşadıklarımızı unutup;
Kocacığına da bana baktığın gibi mi bakacaksın
Yoksa evliliğinin ilk sabahı
Beni hemen unutup
Ona aşkım mı hayatımın anlamı mı diyeceksin?
Bilmiyorum kendimi mi kandırıyorum.
Yoksa bir rüyâmı görüyorum
Evrenin sonsuzluğu gibi anlamak çok zor
Bu yaralı gemiyi bir limana sığdırabilmek
Sen olmasan da bu yürekte seni yaşayabilmek
Yaşatabilmek seni; önemli olanda o değil mi?
Ya ölüm ya senden vazgeçmemek.
22/12/2008
Murat YalçınKayıt Tarihi : 22.9.2008 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gelmeyi çok isterdim Affet beni sevgilim Gelemedim düğününe Bu yürek o acıya dayanamazdı.
Ama yürek izin vermiyor gibi.
Yüreğine sağlık sevgili Murat.
Okuyucuyu içine alıyor, yürek yangının içine atıveriyor.
Etkili, mana derinliği olan çok güzel bir şiir.
Beğenerek okudum.
Selam ve sevgilerimle...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (31)