öylece baka kaldım
bir kuruş etmez aşklara
bayırları yorgun çıktım,gül veremedim sadık olan ellere
koşmak istedim ölüme gidercesine yitirilmişliğe
sokak çocuğu gibiydim her an her şeyde nefretin sillesinde
bir o kadar haklıydım dünyanın çilesine
şimdi yanaklarımı kim sever şevkatle
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta