Mutlulukda bırakırken Şiiri - Orhan Hatıl

öylece baka kaldım
bir kuruş etmez aşklara
bayırları yorgun çıktım,gül veremedim sadık olan ellere
koşmak istedim ölüme gidercesine yitirilmişliğe
sokak çocuğu gibiydim her an her şeyde nefretin sillesinde
bir o kadar haklıydım dünyanın çilesine
şimdi yanaklarımı kim sever şevkatle
kimin koynunda uyumak düşer sabaha yaklaşan karanlıkta
ayaklarım gitmiyor
ayrı dünyalardamıydık
sür kendini mutluluklara ardından bakarım,huzur bulurum
seni kaybatmak o an korkutmaz beni
seni mutluluklarda bırakırken