hayatın bir rengi varsa,o rengi kesin siyahtır
yılların dilimizde bıraktıgı tat ise acı
unutturmaya yetmiyordu ruhumuzdan kötü anıları
yürümeye başlıyordum sonra
her yere simsiyahtı,karanlık,kapkaranlık
güneşin ışıkları aydınlatma yetmiyordu hattta dünyamı
gördügüm her yapı beni geçmişe götürüyordum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta