Dün akşam ahize inerken yere
Hıçkırık gırtlakta takılı kaldı
Kendimden utandım, 'ağlamam' dedim
Gözler dinlemedi, doldu da doldu
Her damla içinde gülümsüyordun
Her damlada 'ben de, ben de' diyordun
Sönen bir volkana can veriyordun
Sevinç ağlatırmış, ilk defa oldu
Şaşkındım, aşkımın ismiydin artık
Bana mutluluğun resmiydin artık
Arzu'ydun, Leylâ'ydın, Aslı'ydın artık
Gönlüm varlığında kendini buldu
Özletme kendini sitem ettirme
Köle kabul eyle boyun büktürme
Bunca yıl gülmedim acı çektirme
Bence mutluluğun zamanı geldi.
Kayıt Tarihi : 15.11.2004 13:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Belen](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/15/mutluluk-zamani-2.jpg)
Sevgiler
Köle kabul eyle boyun büktürme
Bunca yıl gülmedim acı çektirme
Bence mutluluğun zamanı geldi.
bir uyanis seziyorum bu dizelerde..cok güzelll..tebrikler..
TÜM YORUMLAR (2)