Mutluluğa kalkan bir lokomotifim ben,
Demirden ayakkabılarım var benim,
Uçarcasına yol alıyorum beraber döşediğimiz raylarda…
Umutlar yakıyorum kazanımda,
Yokuşlarda biraz daha fazlasını hatta…
Her engeli aşıyorum umutlarımla,
Aştıkça bir ıslık daha çalıyorum,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim