Mutluluk Yağmuru Şiiri - Talat Akay

Mutluluk bir yaz yağmuru gibi,
Geçip gitti içimden.
Çakılıp kalmışçasına gözlerim bir noktada
Yokluğuna inat,
Seni yaşatmakta…
Öylesine uzak ki mutluluk,
Çok daha yakın yıldızlar…

Sevmek sevilmek mutluluktu,
Mutluluk mu unutmak da?
Hiçbir güç unutturmaz seni,
Çıkaramaz içimden gölgeni.
Zaman bile yenemeyecek beni,
Unutmayacağım…
Seni unutmakla, aşkına ihanet etmiş olmayacak mıyım?
Küçülmeyecek miyim, alçalmayacak mıyım?

Varlığın mutluluktu,
Yaşamak mutluluktu.
Ayrılığın ölüm mü getirecek?
Ölüm de mutluluk mu?
Yoksa bir kurtuluş mu?
‘Mutluluk insanın elinde’ derdin
‘İnsan kendi yazgısını kendi hazırlar, kendi çizer’ derdin.
Yaz bakalım yazgımı yeniden
-Yazgım sana bağlı-
Yaz…
Mutlu et beni, geliyorsa elinden…

Sevenler ölmemeliymiş,
Ayrılmamalıymış.
Yaradan yanlış yaratmış,
Tanrı ben olmalıymışım…