Yorgun yüreği, kuyulara salınıyordu
Israrla yukarı çekse de yankısı aşağıdan geliyordu
Sevdalar haksız çıkmak isterken, gurur acısıyla haklı zaferleri kucaklayıp
Savunmaları, sadece kendi saygısı için bırakıyordu
Ne söylerse söylesin, anlaşıldığı kadardı insanoğlunda …
O halde anlaşılma çabasına ne gerek vardı sonsuzlukta?
Düne dönüp, papatyalardan taç yapıyordu saçlarına çocuk ruhunda …
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
yüksek emek duygu dolu damlamış kaleme ahenkle kutlarım yüreği ve kalemi saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta