Yorgun yüreği, kuyulara salınıyordu
Israrla yukarı çekse de yankısı aşağıdan geliyordu
Sevdalar haksız çıkmak isterken, gurur acısıyla haklı zaferleri kucaklayıp
Savunmaları, sadece kendi saygısı için bırakıyordu
Ne söylerse söylesin, anlaşıldığı kadardı insanoğlunda …
O halde anlaşılma çabasına ne gerek vardı sonsuzlukta?
Düne dönüp, papatyalardan taç yapıyordu saçlarına çocuk ruhunda …
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
