Mutluluk Veren Hasret

Kimseye değil bunu, bilgelere söyle
Çünkü alay eder kalabalık durmadan;
Övmek istediğim de hayatla dolu
Bir alev ölümüyle yanmaya hasret duyan.

Sana varlık veren, senin varlık verdiğin
O serin sevgi gecelerinde,
Mumlar aydınlatınca odayı, sessizce
Bir yabancı duygu çöker üstüne.

Örtünüp kalmazsın sen de o zaman
Koyu gölgesinde karanlığın.
En yüce maksatla birleşmek için
yeni bir istekle dolar varlığın.

Ve hiçbir uzaklık güç gelmez sana
Uçarak ve bağlı, gelir koşarak
içinde ışığa duyduğun hasretle
Ölürsün, ey kelebek, sen de yanarak!

Ama duymadığın müddetçe bunu,
Bu öl ve ol'u her gün içinde,
Bil ki bir kara konuksun yalnız
Sen de karanlık dünya yüzünde.

Çeviri: Selahattin Batu