Karanlıkta bir ışık misali,
Aydınlattın sen gönlümü sevginle.
Ruhumdan içeri sessizce giren,
Yine sendin, güllerin en güzeli.
Günün her saati seni düşünüp,
Seni bulmuşum hayallerimde.
İsmini kalbime nakşettiğim an,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta