On bin tane şiir okuyup,
yüz bin aşk acısına şahit oldum.
"Nasıl dayandınız bu acıya?" diye,
on bin şaire sordum
"Yaşayan ölüydük" dediler,
on bin kere çiçek açtım
yüz bin kere soldum...
Anladım ki,
bardağın boş tarafıymış mutluluk.
Aşkın cehenneminde yanmadan
olgunlaşamıyormuş insan.
Hüzün eklendi ömrüme,
şimdi doldum!
Kayıt Tarihi : 24.12.2017 02:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!